Kolumbijski zawodnik downhillowy, Marcelo Gutierrez, spędził ostatnią dekadę podróżując po świecie i ścigając się na górskich zjazdach. W nowej roli ambasadora marki Giant, Marcelo zmierzył się z zupełnie innym wyzwaniem bliżej domu.
Niektórzy uważają, że nic nie przebije uczuć, jakie towarzyszą pokonywaniu wymagającego szosowego podjazdu. Za to przycąganie odpowiada cały proces: odkrywanie, strach, przygoowania i w końcu jazda.
Ci, którzy marzą o takich wyzwaniach, zazwyczaj mają listę podjazdów, które chcieliby któregoś dnia pokonać. Niektóre z nich są znane z profesjonalnych wyścigów. Francja ma L’Alpe d’Huez oraz Mont Ventoux, a Włochy przełęcze Stelvio oraz Gavia. W Hiszpanii znajduje się Alto de l’Angliru. Inne podjazdy trafiają na listę na podstawie liczb: są najdłuższe, najbardziej strome, najtrudniejsze. Alto de Letras, przełęcz w kolumbijskiej części Andów, wygrywa w tych wszystkich kategoriach.
Droga pokonuje przewyższenie 3650 metrów na odcinku 80 kilometrów, łącząc miasteczko Mariquita z miastem Manizales. Bez wątpienia jest to jeden z najtrudniejszych podjazdów na świecie – i tak się składa, że znajduje się blisko domu ambasadora marki Giant, Marcelo Gutierreza.
Większość ludzi zna Marcelo jako najlepszego południowoamerykańskiego zawodnika zjazdowego wszech czasów. Marcelo, jedenastokrotny mistrz Kolumbii i wieloletni zawodowiec zespołu Giant Factory Off-Road Team, zarabiał na życie w sposób będący przeciwieństwem szosowej wspinaczki. Starty w downhillu wymagają siły, umiejętności i odwagi, aby rzucić się w ekstremalny górski teren, o którym większość kolarzy nawet nie śniła.
Jednak ostatnio Marcelo zdecydował się zakończyć profesjonalną karierę w downhillu. Ta zmiana tempa otworzyła mu możliwość poznawania innych sposobów na przygodę na dwóch kółkach. Uwolniony od surowej dyscypliny, jakiej wymagają treningi do wyścigów downhillowych, oraz od ciągłych podróży związanych ze startami w Pucharze Świata, Marcelo mógł skupić się na innych wyzwaniach bliżej domu. Zaczął spędzać więcej czasu na rowerze szosowym, jeżdżąc z przyjaciółmi i nawiązując kontakty z nowymi społecznościami.
„Zawsze kochałem jazdę na szosie, ale podczas mojej kariery zawodniczej nie mogłem temu poświęcać za dużo dużo czasu.” – powiedział Marcelo. „Prawdę mówiąc, jazda na szosie nie pomaga zbytnio w wyścigach zjazdowych. W downhillu budujesz krótkie, szybkokurczliwe włókna mięśniowe. Długie dystanse przy stałym wysiłku poprawiają kondycję, ale rozwijają inny rodzaj siły – pracują wtedy dłuższe i wolniejsze włókna mięśniowe.”
Spędzając więcej czasu na szosie, Marcelo zaczął spoglądać na masywne szczyty górskie na wschód od swojego domu w Manizales. „Z Manizales na szczyt Alto de Letras jest 28 kilometrów podjazdu”, wspomina Marcelo. „Ale żeby pokonać cały podjazd, trzeba przejechać na drugą stronę i zacząć od Mariquitii – więc tak zrobiłem. To około 110 kilometrów jazdy samochodem na start trasy.”
Choć Marcelo jest bezdyskusyjnym numerem jeden kolumbijskiego downhillu, kraj ten może się pochwalić bogatą tradycją wyjątkowych talentów w kolarstwie szosowym. W ostatnich latach takie gwiazdy jak Nairo Quintana, Rigoberto Uran czy Egan Bernal, wspięły się na najwyższe szczeble tego sportu. W zeszłym roku w drużynach World Tour było 18 Kolumbijczyków, a w 2019 roku Bernal jako pierwszy ze swojego kraju wygrał Tour de France - sygnalizując odrodzenie sportu w tym pięćdziesięciomilionowym kraju.
W Kolumbii rozkwitła dobrze prosperująca społeczność klubów kolarskich i lokalnych imprez. „Alto de Letras odegrał ważną rolę w wielu dużych wyścigach szosowych” – powiedział Marcelo. Często był to decydujący etap w Vuelta a Colombia, największym zawodowym wyścigu etapowym w kraju, którego historia sięga ponad 60 lat. „Obecny KOM [na Stravie] został ustanowiony w wyścigu” – dodał Marcelo. „Chciałbym kiedyś doświadczyć tego wyścigu od środka i poczuć tę adrenalinę”.
Choć Marcelo uwielbia wyznaczać sobie cele i znajdować nowe wyzwania, podkreśla, że jego główną motywacją do jazdy jest poczucie wolności i dobra zabawa. Na swoim rowerze szosowym, Giant Defy Advanced, jeździ kilka razy w tygodniu, ale wciąż można go spotkać na pobliskich szlakach, zazwyczaj na Giancie Trance X Advanced Pro 29. „Przestałem już mówić, że trenuję”, mówi ze śmiechem. „Zamiast tego mówię, że jeżdżę na rowerze. Żyję pełnią życia, cieszę się tym i przy okazji ćwiczę”.
Jednak Marcelo wyznaczył sobie cel do osiągnięcia podczas drugiego podjazdu na Alto de Letras. Na początku roku ukończył wspinaczkę w nieco ponad 6 godzin. Spowolniony przez skurcze nóg, chciał spróbować jeszcze raz. Rzucił okiem na niektóre czasy na Stravie i zdecydował się wykręcić podjazd w 4 godziny i 30 minut. „Teraz się nie ścigam, ale duch rywalizacji nie zniknął” - mówi. „Tak naprawdę nie robiłem żadnego konkretnego treningu, po prostu dużo jeździłem na szosie”.
Z małą pomocą przyjaciela, Juana Jose Toro, znanego również jako Cuenticas, który zapewnił wsparcie i nawodnienie, Marcelo podszedł do podjazdu w sposób wyważony, zwracając uwagę na tempo i próbując uniknąć skurczów, które spowolniły jego pierwszą próbę. Wypił ponad 10 bidonów wody i napoju izotonicznego Titanium. „Nie liczyłem kalorii, ani nie zastanawiałem się zbytnio nad odżywianiem, ale zjadłem porządne śniadanie” powiedział. „Później podczas jazdy zjadłem kilka żeli energetycznych, batonów i banana”. Do tego jeszcze trochę kofeiny i słonych paluszków.
W ten sposób druga próba zakończyła się sukcesem. Marcelo pojechał szybciej, niż zakładał, zdobywając szczyt w 4 godziny i 19 minut. „Starałem się nie poświęcać temu zbyt dużo uwagi, ale było dla mnie ważne, aby spróbować dostać się na szczyt w tym czasie” - powiedział. „Ciekawą i piękną częścią tego wyzwania jest to, że każdy może spróbować”.
Być może teraz czas na Ciebie. Marcelo uwielbia, gdy ludzie z całego świata przyjeżdżają do jego rodzinnego kraju, nie tylko dla samego podjazdu, ale żeby doświadczyć kolumbijskiej kultury kolarskiej w pełnym zakresie. „To raj dla rowerów” – mówi. „Na szosę, rower górski, zjazdowy, czy gravela. Co tylko chcesz. A więc zapraszam. Mam nadzieję, że zachęciłem wszystkich do wspinaczki na Alto de Letras.”
